7 Habits of Highly Effective People - Stephen R. Covey

Krachtige lessen in persoonlijke verandering

Voor een duurzame effectiviteit, neem deze zeven gewoonten aan:

1. Wees proactief: je hebt een natuurlijke behoefte om invloed uit te oefenen op de wereld om je heen, dus besteed je tijd niet alleen aan het reageren op externe gebeurtenissen en omstandigheden. Neem de leiding en neem de verantwoordelijkheid voor je leven.
2. Begin met een doel: breng je leven niet doelloos door, pak alles aan wat je maar wilt. Heb een visie voor de toekomst en stem uw acties daarop af om het te realiseren.
3. Zet de prioriteiten op de eerste plaats: om prioriteiten te stellen voor je werk, richt je op wat belangrijk is, dat wil zeggen de dingen die je dichter bij je visie op de toekomst brengen. Laat je niet afleiden door dringende maar uiteindelijk onbelangrijke taken.
4. Denk aan win-win: probeer niet het grootste deel van de taart te bemachtigen, maar zoek een verdeling die acceptabel en gunstig voor alle partijen is. Je krijgt nog steeds je rechtvaardige deel en bouwt sterke positieve relaties op in het proces.
5. Begrijp eerst, voordat je begrepen wilt worden: wanneer iemand ons een probleem voorstelt, springen we vaak meteen in een oplossing voor. Dit is een vergissing. We moeten eerst de tijd nemen om echt naar de ander te luisteren en alleen dan aanbevelingen doen.
6. Synergize: Neem het leidende principe aan dat de bijdragen van velen de som van individuele bijdragen ver overschrijden. Dit zal je helpen om doelen te bereiken die je zelf nooit had kunnen bereiken.
7. De zaag slijpen: werk jezelf niet dood. Streef naar een duurzame levensstijl die je tijd geeft om te recupereren en op te laden, zodat je op de lange termijn effectief kunt blijven.

Wat je ook wilt verbeteren in je leven, je zult er alleen komen als je jezelf eerst verandert. En de zekerste manier om blijvende persoonlijke verandering te bereiken, is door betere gewoonten te ontwikkelen.

Het is waar dat we gewoontedieren zijn. Niet alleen hoe we handelen, maar wie we zijn, wordt voor een groot deel bepaald door onze gewoontes.

Voor blijvende verandering moet je je karakter aanspreken, niet alleen je gedrag.

Dus als je echt wilt veranderen, moet je van binnenuit werken. Als je bijvoorbeeld een gelukkig huwelijk wilt hebben, moet je eerst zelf een positiever persoon worden.

Dus hoe kun je aan je persoonlijkheid werken?

Niemand is echt een objectieve waarnemer. Alles wat we over de wereld begrijpen, is getint door onze eigen paradigma's. Een persoon met een negatief paradigma zal bijvoorbeeld het verloren lopen in een onbekende stad zien als een frustrerende verspilling van tijd, terwijl iemand met een positiever paradigma het misschien als een onverwacht avontuur ziet.

Omdat onze paradigma's de kern van onze karakters vormen, is het verschuiven van onze paradigma's de sleutel tot blijvende veranderingen. Alleen op deze manier kunnen we onze subjectieve werkelijkheden - en daarmee onze persoonlijkheid en gedragingen - veranderen. Dit is waarom je je eigen paradigma's moet herkennen en monitoren; als je dat niet doet, weet je niet welke je tegenhoudt.

Dus naar welke paradigma's moet je streven?

De meest effectieve zijn degenen die zijn afgestemd op grotere, universele principes, zoals eerlijkheid, authenticiteit en integriteit. Aangezien de meerderheid van de mensen het erover eens zijn dat deze principes goed zijn, kunnen we ze als permanente, natuurlijke wetten zien. Hoe nauwkeuriger je kaart van paradigma's dit landschap van natuurlijke principes weerspiegelt, hoe realistischer je beeld en hoe groter je kans op succes bij het bereiken van blijvende verandering.

Het bereiken van dit soort op principes gebaseerde paradigma is precies waar de zeven gewoonten over gaan.

De eerste gewoonte: wees proactief en neem controle over je eigen lot.

Wat onderscheidt mensen van dieren? Een cruciaal verschil is dat dieren slaven zijn van externe prikkels en alleen op deze voorgeprogrammeerde manier op deze stimuli kunnen reageren.

Wij mensen daarentegen kunnen nadenken over een prikkel voordat we daarop reageren en we kunnen ons zelfs herprogrammeren om op een specifieke, gewenste manier te reageren.

Dit betekent dat we niet alleen kunnen reageren op de wereld om ons heen, maar dat we het ook proactief kunnen beïnvloeden.

Maar ook al hebben we allemaal het vermogen tot proactiviteit, toch kiezen veel mensen ervoor om reactief te zijn en externe omstandigheden toe te staan hun gedrag en emoties te dicteren. Ze kunnen bijvoorbeeld in een humeurige bui zijn als het buiten regent of als andere mensen hen slecht hebben behandeld. Je kunt het ook horen op de manier waarop zulke mensen spreken; zinnen als "Het was niet mijn schuld" of "Ik kan er niks aan doen" zijn zeer gewoon.

Mensen die proactief zijn, maken aan de andere kant hun eigen weer. Ze nemen verantwoordelijkheid voor hun eigen leven en maken bewuste keuzes over hun gedrag. Ze zeggen dingen als "Ik heb besloten om" of "Laten we proberen een oplossing voor dit probleem te vinden."

Een andere manier om het verschil tussen de twee houdingen te begrijpen is om twee concentrische cirkels voor te stellen. De buitenste cirkel is je 'Circle of Concern', die alle dingen vertegenwoordigt waar je je zorgen over maakt, gaande van de elektriciteitsrekening tot de dreiging van een nucleaire oorlog. In deze cirkel bevindt zich de kleinere 'Circle of Influence', die alle dingen vertegenwoordigt waar je echt iets aan kunt doen.

Proactieve mensen concentreren zich op hun invloedscirkels en kiezen ervoor om te werken aan de dingen binnen hun controle. En dit resulteert in de uitbreiding van hun 'Circle of Influence'.

Ondertussen concentreren reactieve mensen zich op hun Circles of Concern, piekeren over dingen die ze niet kunnen veranderen. Dit resulteert in een inkrimping van hun Circle of Influence.

Proactiviteit kan een zeer krachtige gewoonte zijn

Om dit in praktijk te brengen, doe een 30-daagse proactiviteit uitdaging: thuis of op het werk, wanneer je jezelf betrapt dat je iemand of iets extern de schuld geeft voor een probleem dat je tegenkomt, herinner jezelf eraan dat de oorzaak je reactie op het probleem is. Richt je op het vinden van oplossingen in plaats van anderen te beschuldigen. Maak gebruik van de kleine keuzevrijheid uit die je hebt voordat je reageert, en je zult zien dat je proactief vermogen bloeit.

De tweede gewoonte: begin met het einde in gedachten.

Telkens wanneer je een actie uitvoert, voer je het eigenlijk twee keer uit: eerst in je hoofd, wanneer je je het inbeeldt, en dan fysiek, wanneer je het doet.

Daarom is het van cruciaal belang dat je het gewenste doel stevig in je hoofd hebt voordat je aan een taak begint. Hoe preciezer en realistischer het mentale beeld van de actie is, hoe beter de uitvoering ervan en hoe beter de resultaten.

Dus, op het werk of thuis, neem de tijd die nodig is voor visualisatie. Het is veel productiever om tijd te besteden aan het anticiperen op een actie en het visualiseren van het gewenste resultaat dan gewoon haastig door te ploegen, mogelijk in de verkeerde richting.

Om te beginnen zou je kunnen nadenken over een van je aankomende projecten en precies opschrijven welke resultaten je wenst en welke stappen je zult nemen om die resultaten te bereiken.

Maar beginnen met het einde in gedachten is niet alleen belangrijk voor individuele projecten.

Schrijf een persoonlijke missie en integreer deze in je dagelijks leven.

Veel mensen besteden hun tijd aan het bereiken van doelen die niet echt belangrijk voor hen zijn, omdat ze er nooit in zijn gestopt om ze goed te definiëren. Kortom, ze begrijpen het verschil niet tussen efficiënt zijn en effectief zijn.

Efficiënt zijn betekent dat je het maximaal aantal taken in de kortst mogelijke tijd doet. Maar dit is zinloos als je niet weet waar je naar streeft en waarom je het doet. Het is een beetje alsof je een ladder beklimt die tegen de verkeerde muur is geplaatst: je boekt vooruitgang, maar in de verkeerde richting.

Effectief zijn, betekent daarentegen dat je je ladder op de juiste muur hebt - dat wil zeggen dat je weet wat je bestemming in het leven is. Effectieve mensen streven niet alleen gedachteloos dingen na als geld en roem; ze focussen op wat belangrijk voor hen is. Al het andere is een verspilling.

Dus hoe kun je je bestemming in het leven verduidelijken?

Een handige methode is om jezelf de vraag te stellen: hoe wil je herinnerd worden op je begrafenis? Gebruik vervolgens je antwoorden als basis voor het schrijven van een persoonlijke missieverklaring. Dit is een document waarin je je eigen credo definieert, wat betekent wie je wilt zijn, wat je hoopt te bereiken in je leven, evenals de basiswaarden en principes die ten grondslag liggen aan deze doelen.

De missie is je persoonlijke constitutie, een gevestigde standaard waarmee al het andere kan worden gemeten en gewaardeerd. Het hebben van een dergelijk kompas geeft je een gevoel van richting en veiligheid, en het stelt je in staat om op zijn minst te proberen al je acties ermee in lijn te brengen.

Sommige gedachten die in de missie van een persoon zouden kunnen worden opgenomen, kunnen zijn: "waardeer mijn werk en gezin gelijk en zal proberen mijn tijd die aan hen besteed wordt in evenwicht te houden." Ik hecht waarde aan een rechtvaardige en rechtvaardige samenleving en zal ernaar streven mijn stem te laten horen in politieke beslissingen Ik zal proactief zijn in het nastreven van mijn levensdoelen en zal niet eenvoudig meegevoerd worden door omstandigheden. " Enzovoorts.

Omdat dit een fundamenteel document in je leven is, kun je het niet zomaar in één nacht bedenken. Het vereist diepe introspectie en meerdere herschrijvingen voordat je het goed hebt, en zelfs dan zou het af en toe moeten worden herzien.

De derde gewoonte: zet prioriteiten op de eerste plaats.

Helaas zijn de meeste tijdsmanagementtechnieken gericht op het verhogen van de efficiëntie, niet op het verbeteren van de effectiviteit. Maar het goede nieuws is dat je niet echt ingewikkelde technieken nodig hebt. Meestal is het goed genoeg om de simpele stelregel te onthouden: "first things first."

(Goed boek hierover: The One Thing - Garry Keller)

Doe de belangrijke dingen altijd als eerste, terwijl al het andere opzij wordt gezet en later wordt afgehandeld of gedelegeerd.

Oké, maar hoe kun je zien welke dingen belangrijk zijn?

Een goede plek om te beginnen is door al je taken te categoriseren op basis van twee dimensies: urgentie en belangrijkheid. Dit geeft je een 2x2 matrix met vier kwadranten:

In het eerste kwadrant zijn taken die belangrijk en urgent zijn, zoals crises die meteen moeten worden afgehandeld.

In kwadrant twee zijn taken belangrijk maar niet urgent, zoals bijvoorbeeld het schrijven van je missie, het bouwen van belangrijke relaties en plannen voor de toekomst.

In kwadrant drie zijn taken die urgent maar niet belangrijk zijn, zoals een telefoon die overgaat terwijl je aan iets anders werkt.

En in kwadrant vier zijn taken die niet belangrijk of urgent zijn - een pure verspilling van tijd, met andere woorden.

Hiervan is nummer twee het belangrijkste kwadrant om op te focussen. Deze acties zijn degenen die een enorm positieve impact op je leven zullen hebben. En wanneer je genoeg in kwadrant twee werkt, zul je veel minder crises tegenkomen in kwadrant één.

Helaas begrijpen veel mensen het belang van kwadrant twee niet. Toen de auteur bijvoorbeeld met een groep managers in winkelcentra werkte, ontdekte hij dat hoewel ze wisten dat het opbouwen van relaties met winkeleigenaars het meest positieve effect was dat ze konden doen, ze nog steeds minder dan vijf procent van hun tijd aan het doen waren. In plaats daarvan waren ze constant bezig met het behandelen van kwadrant-één-kwesties, zoals rapporten, oproepen en onderbrekingen. Aangemoedigd door de auteur besloten ze om een derde van hun tijd door te brengen met de winkeliers, en het effect was enorm: zowel de tevredenheid als de huurinkomsten stegen.

Een goede eerste stap in het implementeren van deze gewoonte in je leven is het identificeren van een kwadrant-twee activiteit die je hebt verwaarloosd "een die een aanzienlijke impact op je leven zou hebben als je het goed deed" en je vervolgens opschrijft om hier meer van  te doen.

De vierde gewoonte: denk "win-win".

Het wereldbeeld van de meeste mensen wordt gevormd door een sterk 'win-lose'-paradigma. Dit betekent dat ze elke interactie met anderen zien, of ze nu op het werk zijn of in hun privéleven, als in feite een wedstrijd, waarbij ze de ander moeten bestrijden voor het grotere deel van de taart.

Maar de meeste situaties in het leven hoeven geen wedstrijden te zijn. Er is meestal genoeg taart voor iedereen, en het is veel beter wanneer alle partijen werken aan een "win-win" -oplossing die iedereen ten goede komt, in plaats van te vechten voor een "win-lose" -resultaat.

Het grootste nadeel van de 'win-lose'-mentaliteit is dat wanneer twee mensen met deze mentaliteit tegen elkaar opstaan, de situatie meestal een' verlies-verlies'-situatie wordt. Na een bitter gevecht verliezen beide partijen.

Bovendien is het onmogelijk om een langdurige positieve relatie te vormen tussen twee mensen die constant in competitie met elkaar zijn.

Als je bedrijf bijvoorbeeld diensten aan een klant verkoopt en je pleit voor een hogere prijs met een sterke 'win-lose'-mindset, lukt het je misschien om de waarde van de deal enigszins te verhogen. Maar de klant zal waarschijnlijk de volgende keer liever met iemand anders zaken doen, zodat jij op de lange termijn ook verliest.

Maar als je "win-win" denkt, zal je merken dat je veel positieve relaties opbouwt, omdat elke interactie de relatie versterkt, in plaats van ze uit te hollen. In het vorige voorbeeld, als je in plaats daarvan een voor beide partijen bevredigende deal had gezocht, zou de klant zich waarschijnlijk herinneren dat je eerlijk was geweest - en hij of zij zou de volgende keer weer terugkomen, waardoor je winst op de lange termijn zou toenemen.

Het is dus noodzakelijk om te blijven onderhandelen en communiceren tot een oplossing wordt gevonden die geschikt is voor alle partijen. Dit is geen gemakkelijke taak. Het vereist zowel gevoeligheid als geduld, maar de beloning is een blijvende positieve relatie en het creëren van wederzijds vertrouwen, waarvan alle partijen kunnen profiteren.

Een goede oefening om mee te beginnen is om een belangrijke relatie te bedenken die je hebt en waar je een "win-win" -mentaliteit zou willen ontwikkelen. Plaats jezelf nu in de schoenen van de andere partij en schrijf op wat volgens jou winsten voor hem zouden zijn. Denk vervolgens na over welke resultaten je wilt. Tot slot, benader de andere partij en vraag hem of hij bereid is om een wederzijds bevredigende overeenkomst te zoeken.

Het vormen van stabiele relaties met anderen betekent investeren in 'emotionele bankrekeningen'.

Een relatie met een andere persoon is een beetje als een emotionele bankrekening: door tijd, moeite en goede wil erin te stoppen, groeit de balans van de rekening, als gevolg van het toenemende vertrouwen tussen de twee partijen. Een gezond evenwicht op je rekening betekent dat beide partijen flexibel zijn en eventuele miscommunicaties snel worden opgelost.

Als de balans daarentegen nul is, is er geen flexibiliteit en is de relatie als een mijnenveld: elk woord moet zorgvuldig worden gekozen om een explosief conflict te voorkomen.

Dus hoe kun je je balans laten groeien?

Een betaling kan bijvoorbeeld een win-win-oplossing zijn, vasthouden aan beloften die je hebt gedaan of echt empathisch luisteren naar de andere persoon.

Een afhaling, aan de andere kant, zou vechten voor een win-lose oplossing, een belofte breken of maar met een half oor naar de andere luisteren.

Om sterke, langdurige relaties op te bouwen, zijn er verschillende belangrijke stortingen die je kunt doen: altijd beloften houden, expliciet zijn over wat je van de ander verwacht en hoffelijk en gevoelig zijn, zelfs in kleine zaken.

Een andere belangrijke storting is het handhaven van de uiterste persoonlijke integriteit. Dit betekent trouw zijn aan degenen die niet aanwezig zijn en ze nooit slecht behandelen of doorvertellen wat ze je in vertrouwen hebben verteld. Dit zal degenen die aanwezig zijn bewijzen dat je te vertrouwen bent.

Maar misschien is een van de belangrijkste stortingen die je kunt doen echt proberen andere mensen te begrijpen, omdat je met deze storting kunt ontdekken wat belangrijk voor hen is - en dus welke dingen ze beschouwen als deposito's.

Een vriend van de auteur begreep het belang van dit soort aanbetaling. Hoewel hij helemaal geen fan van honkbal was, nam hij zijn zoon mee op een roadtrip op een zomer om alle Major League-teams te zien spelen. Het duurde zes weken en was erg duur, maar het versterkte ook hun relatie enorm. Toen hem werd gevraagd of hij zo van honkbal hield, zei de vriend: "Nee, maar ik hou zo veel van mijn zoon."

Als je toevallig een opname uit de rekening doet, moet je de moed opbrengen om je oprecht te verontschuldigen. Het vergt kracht van karakter om dat te doen, en mensen zijn meestal meer dan blij om een berouwvolle zondaar te vergeven.

De vijfde gewoonte: Doe eerst je best om te begrijpen, dan om begrepen te worden.

Stel je voor dat je een dokterspraktijk binnenloopt en de arts na de eerste paar seconden van je beschrijving van je kwaal op een afwezige manier laat horen: "ik heb er genoeg van gehoord" en je een voorschrift geeft.

Of wat als een opticien je zijn eigen bril gaf, zonder de moeite te nemen om jouw zicht te controleren, bewerend dat aangezien hij het goed met die bril kan zien, die ook voor jou zou moeten werken?

Je zou waarschijnlijk niet veel vertrouwen hebben in hun advies.

Hoewel deze voorbeelden surrealistisch klinken, gedragen we ons in het dagelijks leven in werkelijkheid vaak erg op dezelfde manier, vooral wanneer we met anderen praten. We luisteren niet echt naar wat ze te zeggen hebben, maar projecteren onze eigen situatie naar hen toe, komen met snelle oplossingen die we hen kunnen "voorschrijven".

In het algemeen is zo'n advies zelden welkom, omdat mensen meestal alleen iemands oordeel vertrouwen als ze het gevoel hebben dat hun situatie volledig is begrepen.

Dus als je gerespecteerd wilt worden als luisteraar en als adviseur, moet je de vaardigheid van empathisch luisteren ontwikkelen. Dit vereist een verandering van paradigma van "Ik luister, zodat ik een antwoord kan geven" op "Ik luister, zodat ik de persoon die voor me staat echt kan begrijpen."

Empathisch luisteren betekent proberen in het referentiekader van de ander te komen zodat je ze zowel intellectueel als emotioneel kunt begrijpen.

Volgens experts in communicatie, zijn de woorden die we zeggen goed voor slechts 10 procent van onze communicatie, terwijl de geluiden verantwoordelijk zijn voor 30 procent en onze lichaamstaal voor 60 procent. Dus om empathisch luisteren te oefenen, moet je niet alleen naar de woorden luisteren; je moet aandacht schenken aan het gevoel, het gedrag en de betekenis achter hen. Een manier om aan uw empathische luistervaardigheden te werken, is door een gesprek te observeren zonder de woorden te horen. Welke emoties zie je worden gecommuniceerd?

Het kost tijd en moeite om deze vaardigheid onder de knie te krijgen, maar de latere beloningen zijn het zeker waard. Als je op een echt empathische manier leert luisteren, zul je merken dat veel mensen volledig bereid zijn om zich voor je open te stellen en te antwoorden door jouw mening en advies te overwegen. Ze hebben alleen een goede, dankbare luisteraar nodig voordat ze dit kunnen doen.

De zesde gewoonte: 'synergize' door anderen met openheid en respect te behandelen.

We komen nu tot een gewoonte dat alle voorgaande gewoontes die je hebt geleerd je hebben voorbereid: synergiseren. Synergie betekent een situatie waarin de bijdragen van veel optellen tot een totaal dat de gecombineerde bijdragen van de individuen overtreft. Eén plus één kan gelijk zijn aan drie of meer.

Dus hoe kun je dit principe toepassen in je eigen sociale interacties?

Ieder van ons ziet de wereld anders en we hebben elk onze eigen specifieke sterke punten. Je kunt de kracht van synergie benutten door open te staan voor anderen en deze verschillen te waarderen.

Wanneer mensen echt synergiseren, luisteren ze naar elkaar, stellen zichzelf in elkaars schoenen en gebruiken de bijdragen van anderen als springplank om iets geweldigs te creëren. Ze staan aan dezelfde kant en proberen een gedeelde uitdaging aan te pakken, niet met elkaar te vechten.

Toen David Lilienthal na de Tweede Wereldoorlog de opdracht kreeg om de Atomic Energy Commission te leiden, stelde hij een groep zeer invloedrijke en capabele mensen samen. Wetende dat elk zijn eigen drukke agenda had, begon Lilienthal met het plannen van een aantal weken voor de groep om elkaar beter te leren kennen - om te leren over elkaars hoop, angsten en dromen. Velen vonden dit inefficiënt, en hij werd bekritiseerd, maar de basale menselijke interactie hielp het team om een open, vertrouwende en synergetische instelling te krijgen. Toen er meningsverschillen ontstonden, was er in plaats van oppositie een oprechte poging om de ander te begrijpen, wat resulteerde in een zeer respectvolle, creatieve en productieve cultuur.

Het pad naar synergie begint bij het zien van je interacties met anderen als een avontuur. De uitkomst van dat avontuur is misschien niet volledig onder je controle, maar je moet het toch omarmen met volledige openheid.

Dit vereist een aanzienlijke mate van zelfvertrouwen, evenals de overtuiging dat de gecombineerde bijdrage van elke partij tot iets groots kan leiden, zelfs als de reis om daar te komen een beetje chaotisch is.

Dus maak een lijst van mensen met wie je het moeilijk vindt om dingen te bespreken en na te denken over hun mening. Als je meer zelfvertrouwen en ruimdenkendheid was, denk je dan dat je synergieën zou kunnen vinden tussen jouw perspectief en die van hen?

De zevende gewoonte: de zaag slijpen als je wilt blijven zagen.

Als houthakkers hun hele tijd bezig waren met het zagen van bomen maar nooit een pauze hadden om hun zagen te slijpen, dan hadden ze al snel zulke saaie gereedschappen dat ze geen enkele boom konden vellen.

Dus, als je nooit pauze neemt om voor jezelf te zorgen, zal elke winst in effectiviteit die je bereikt, van korte duur zijn, want je zult jezelf snel uitputten en niet in staat zijn om de goede gewoonten die je hebt ontwikkeld vol te houden.

Daarom is "het slijpen van je zaag" essentieel voor een blijvende effectiviteit in elk van de vier belangrijke dimensies van je leven:

• Om lichamelijk fit te blijven, moet je regelmatig sporten, gezond eten en onnodige stress vermijden.Je geestelijke gezondheid draagt ook bij aan een blijvende effectiviteit. Dit kan betekenen: bidden of mediteren, of gewoon regelmatig nadenken over je eigen normen en waarden.
• Je geestelijke gezondheid draagt ook bij aan een blijvende effectiviteit. Dit kan betekenen: bidden of mediteren, of gewoon regelmatig nadenken over je eigen normen en waarden.
• Om mentaal gezond te blijven, lees veel goede boeken, vermijd te veel tijd door te brengen voor je televisiescherm en maak tijd vrij voor je eigen schrijven in een of andere vorm - of het nu brieven, gedichten of een dagboek zijn. Het organiseren en plannen van dingen zijn ook goede oefeningen om je geest scherp en fris te houden.
• Last but not least is het belangrijk om voor je sociale en emotionele gezondheid te zorgen door opzettelijk anderen te begrijpen, positieve relaties met hen op te bouwen en aan projecten te werken die hun leven helpen verbeteren.

Maak bewust tijd om te recupereren en op te laden. Veel mensen beweren dat ze hier geen tijd voor kunnen vinden, maar op de lange termijn is het essentieel voor duurzame effectiviteit en de voordelen in productiviteit en welzijn die daarmee gepaard gaan.

Om ervoor te zorgen dat je je zaag echt slijpt, noteer activiteiten die kunnen bijdragen aan je welzijn in elk van de vier dimensies. Kies vervolgens een activiteit in elk als een doel voor de week en evalueer daarna je prestaties. Dit zal je helpen streven naar een evenwichtige hernieuwing op alle gebieden.